Ken je dat, dat de dagen door je vingers heen lijken te glippen? Dat je 's ochtends moet nadenken welke dag het is, laat staan dat je op de datum kan komen?
Ik heb dat regelmatig, en zo ook afgelopen week.
'Juf, je hebt 8 april opgeschreven, maar het is 4 april hoor.' Ik snap niet meteen waar Pien het over heeft, maar dan begint het te dagen. 'Oeps, inderdaad,' reageer ik. 'Het is natuurlijk de vierde!'
Snel vervang ik de 8 voor een 4. Pien kijkt tevreden. Het is nog wel een belangrijke dag ook, vandaag is de afsluiting van het landenproject. Ik kan er nog niet over uit dat de weken alweer om zijn. Voor mijn gevoel was het gisteren dat ik aan het dubben was over welke Franse invloeden ik de klas zou binnen halen.
Het lange paasweekend tussendoor hielp ook niet echt om alert te blijven. Ik was heerlijk weggezakt in een boek, had hem ook helemaal uitgelezen, om vervolgens op dinsdag ruw in de werkelijkheid terug te keren door mijn collega's: of ik nog op school kwam voor de verplichte teamvergadering? Eh... Vergadering.. Oh..?
'Ik weet niet of mijn moeder wel komt of dat ik zelf naar huis moet,' vraagt Pieter zich bezorgd af.
'Mijn moeder komt sowieso niet dus ik mag gewoon op school blijven,' reageert Fred.
'Het is toch onder schooltijd?' vraagt Lies verbaast.
'Er is ook een vossenjacht!' roept Anne enthousiast.
'Moet je meedoen?' vraagt Karel vertwijfeld.
Ik sta er altijd weer van te kijken hoe sterk kinderen vragen om opheldering rondom bepaalde situaties. Het 'we zien wel' gehalte is bij het gros behoorlijk laag. Johan, die wel over veel van het 'we zien wel' gehalte beschikt, verliest zijn interesse dan ook al snel. Ik zie hem mentaal afhaken.
Ik leg de kinderen uit dat we na schooltijd starten met de afsluiting, dat ze gerust eerst even naar huis mogen om hun familie op te halen. Dat het oké is om later weer binnen te komen. De 6 vossen, verkleed uit verschillende landen en die door de school lopen, zijn hier wel tot 15:00u.
'Heb je je verkleedspullen bij je?' vraag ik aan Bram, onze vos. Hij knikt enthousiast en laat de pet die nog van zijn vaders opa is geweest, trots zien. Het wenkbrauwpotlood van zijn moeder geeft hij aan mij; 'hier moet je een snorretje mee maken.' Hij zegt het vol overtuiging, juf kan dat gewoon.
'Hm mm,' zeg ik.
De bouwplaten van Parijs staan trots uitgestald op verschillende tafeltjes. De muurkranten over Frankrijk hangen door de klas en op de gang. De Franse dictees, de Franse telrij en de prachtige Eiffeltorens en kleurplaten sieren de klas.
Onze gemaakte vlaggenlijn hangt voor het raam te wapperen, de klas ziet er echt feestelijk uit.
Bram ziet er als een echte Fransman uit. De pet, halsdoek, de vlaggetjes op zijn wangen en zijn snorretje - met hulp van plaatjes van internet - maken het helemaal af.
Hij mag van mij alvast een plekje in de school gaan zoeken, en ik pak een snijplank en broodmes om het meegebrachte stokbrood te gaan snijden.
De stempelkaartjes die ik gisteren nog heb gemaakt worden blij opgehaald door de kinderen. Met hun kaartje in de hand gaan ze op jacht naar de vossen, ondertussen een stokbroodje of tartelette in hun mond proppend.
De eerste ouders met opa en oma's en heel wat kinderwagens druppelen de school binnen. Het duurt niet lang of de hele school stroomt vol met belangstellende familieleden om het gemaakte werk van de kinderen te bekijken en de verschillende lekkernijen te proeven.
Trots wordt alles uitgelegd en gepresenteerd.
Terwijl ik zelf ook even een rondje door de verschillende klassen loop merk ik dat bij mij zich ook een gevoel van trots bezit van me neemt. We hebben dit toch maar weer even mooi neergezet met z'n allen.
De laatste kinderen komen hun volle stempelkaart bij me inleveren, om daarna een mooie sticker uit te mogen zoeken.
'Is er nog stokbrood juf?' vraagt Karel.
'Nee, helaas, alles is al op,' zeg ik en ik laat hem de verschillende stickervellen zien.
'Oh jammer,' zegt Karel en hij peutert een sportwagen los. Hij draait zich om en wil de klas weer uitlopen.
'Juf?' zegt hij dan.
'Ja?'
'Het was wel een heel leuk project hè?'
Reacties
Een reactie posten